وقتي كه امام صادق (ع) در شگقت است؟
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: در شگفتم براى كسى كه از چهار چيز بيم دارد، چگونه به چهار چيز پناه نمى برد؟
1- در شگفتم براى كسى كه ترس بر او غلبه كرده ، چگونه به ذكر حسبنا الله و نعم الوكيل (یعنی : خدا ما را بس است و او خوش نگهبانی است.) پناه نمى برد.
زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر ياد شده فرمود: پس (آن كسانى كه به عزم جهاد خارج گشتند و تخويف شياطين در آنها اثر نكرد و به ذكر فوق تمسك جستند) همراه با نعمتى از جانب خداوند (عافيت ) و چيزى زائد بر آن (سود در تجارت ) بازگشتند و هيچگونه بدى به آنان نرسيد.
2 - و در شگفتم براى كسى كه اندوهگين است ، چگونه به ذكر لا اله الا انت سبحانك انّى كنت من الظالمين (یعنی : جز تو خدایی نیست ، تو پاکی ، من از ستمکارانم.) پناه نمى برد.
زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس ما (يونس را در اثر تمسك به ذكر ياد شده ) از اندوه نجات داديم و همين گونه مؤمنين را نجات مى بخشيم.
3 - و در شگفتم براى كسى كه مورد مكر و حيله واقع شده ، چگونه به ذكر و أفوض امرى الى الله ان الله بصير بالعباد (یعنی : کار خود را به خدا وامی گذارم که او نسبت به بندگان بینا و بصیر است.) پناه نمى برد.
زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل به دنبال ذكر فوق فرمود: پس خداوند (موسى را در اثر ذكر ياد شده ) از شر و مكر فرعونيان مصون داشت.
4 - و در شگفتم براى كسى كه طالب دنيا و زيبايى هاى دنياست ، چگونه به ذكر ما شاءالله لا قوة الا بالله (یعنی : هرچه خدا خواهد همان شود ، نیرویی جز به یاری خدا نیست.) پناه نمى برد.
زيرا به تحقيق شنيدم كه خداوند عزوجل بعد از ذكر ياد شده (از زبان مردى كه فاقد نعمت هاى دنيوى بود ، خطاب به مردى كه از آن نعمتها بهره مند بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند ، كمتر از خود مى دانى پس اميد است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد...
(نصایح - باب چهارم - فصل چهارم)
نظرات شما عزیزان: